هرزه، پلشت، برهنه، بی‌عفت: توهین فعالان «فرهنگی!» به بی‌حجاب‌ها/ پروژه «امنیتی»کردن حجاب برای چیست؟
عده‌ای از فعالان فرهنگی که دارای مسئولیت‌های مهم در حوزه‌های علمیه، رسانه‌ها و نهادهای تبلیغاتی به‌جای پاسخ‌گویی در برابر عملکرد ضعیف خود که منجر به روی‌گردانی مردم از حجاب شده، با فرار به جلو، برای بی‌حجابی که مسئله‌ای «فرهنگی» است راه‌کار «امنیتی» تجویز می‌کنند.
به گزارش پیامدنیوز به نقل از خبرآنلاین، بعد از فروکش کردن اعتراضات به فوت مهسا امینی که به‌دنبال بازداشت او توسط گشت ارشاد صورت گرفت، در ایام نوروز ۱۴۰۲، تعدادی از فعالان فرهنگی با طرح دغدغه ترویج بی‌حجابی در جامعه، خواستار برخوردهای قضایی و انتظامی با افراد بی‌حجاب شدند. از ۵۰۰ هزار تا ۳ میلیارد تومان جریمه، ابطال گواهینامه رانندگی، ابطال پاسپورت، ممنوعیت استفاده از اینترنت، نمونه ایده‌هایی است که حسین جلالی نماینده شهرستان انار در کرمان که سابقه ریاست دفتر آیت‌الله مصباح یزدی را در کارنامه دارد، مطرح کرده است.
این در حالی‌است که تعدادی از مسئولان و فعالان فرهنگی که مسئولیت‌های اجرایی برای اقناع‌سازی جامعه در راستای ضرورت حجاب را بر عهده دارند با توهین و عصبانیت‌های غیرت‌گونه، کوشش می‌کنند فضای کشور را تند کرده و مسئولان اجرایی را به سمت کاربرد زور علیه افراد بی‌حجاب سوق دهند.
موضوعی که زنگ خطر جدی برای بازگشت ناآرامی‌ها به کشور است. سابقه تندروی این فعالان فرهنگی گویای آن است که این افراد از مسئولیت‌پذیری در برابر مسئولیت‌های خود گریزان هستند و بعد از ناآرام شدن کشور متاثر از تندروی و پیشنهاد راه‌کارهای مبتنی بر زور، روزه سکوت گرفته و مسئولان امنیتی را در برابر بحران‌های خودساخته آن‌ها، تنها می‌گذارند.
درحالی که منتقدان خطاب به او گفتند در اعتراض به گرانی و تورم، به مرکز پیامی نداده است
در همین راستا آیت‌الله اراکی، عضو مجلس خبرگان گفت که «زن بی‌حجاب، در بند شهوت دیگران و ارضای آنان است و باید زنان بی‌حجاب به این امر متوجه باشند. زن با حجاب خود را در معرض نگاه مردهای هرزه قرار نمی‌دهد»؛ توهین‌هایی که واکنش رسانه‌ها را برانگیخت و عصرایران در پاسخ به آیت‌الله اراکی نوشت: «در دنیا زنان پرشماری اعم از مسلمان و مسیحی و یهودی و … وجود دارند که حجاب بر سر نمی‌گذارند ولی عفاف دارند، پاکدامن هستند و هرگز در بند شهوت دیگران و ارضای آنان نیستند»
مهدی باقری ناظر کارگروه تعیین محتوای مجرمانه رایانه‌ای و عضو کمیسیون قضایی مجلس شورای اسلامی نیز معتقد است «ما در سال‌های گذشته با پدیده برهنگی و بی‌عفتی مواجه نبودیم که قانون مربوط به‌آن تدوین شود و قطعاً برای حاکم شدن آرامش در جامعه باید با برهنگی و بی‌عفتی برخورد کنیم». مجمع رهروان امر به‌معروف و نهی از منکر شهر قم هم با ارسال پیامکی بعد از نماز جماعت هنگام تکبیر، خواستار گفتن مرگ بر بی‌حجاب شده است.
سید جواد سلیمانی امام جمعه لاهیجان نیز در توییتی نوشت: «کار به‌جایی رسیده حتی خواهران شل حجاب از برهنگی برخی بی حجاب‌ها شکایت دارند! فرماندهان و سربازهای ما اسیر شدند. ما تا آخر هستیم!» محمدعلی ابطحی هم در پاسخ به او نوشت:«بی حجاب‌ها دشمن خارجی نیستند که شهر سقوط کند. فرزندان این آب و خاک هستند. بی‌سیم نزنید. ادبیات شما فقط به گسترش بی‌حجابی می‌انجامد.»
هزینه چهل ساله برای نهادهای فرهنگی مروج حجاب
حجت الاسلام رفیعی از منبری های معروف، در سخنرانی‌ای که ویدئوی آن منتشر شده، با اشاره به دریافت بودجه نهادهای فرهنگی در چهل سال اخیر گفت: «ارزشی را که ۴۰ سال برایش هزینه کردید در عرض چند ماه به‌راحتی نادیده گرفتید. با همین فرمان پیش بروید ماجرا از دستتان در می‌رود. فردا هوا گرم بشود چه کار می‌خواهید بکنید؟ چگونه می‌خواهید دریا را کنترل کنید؟»
کارشناسان سیاسی معتقدند نهادهای فرهنگی از جمله حوزه‌های علمیه، سازمان‌های تبلیغاتی و مجموعه‌های رسانه‌ای وابسته به‌آن‌ها، وزارتخانه‌ها و نهادها، در چهل سال گذشته، بودجه‌هایی را دریافت کرده‌اند که برابر مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی درباره حجاب، باید بخشی از آن را برای اقناع‌سازی جامعه درباره ارزش حجاب، هزینه می‌کردند. چه آن‌که حجاب در سال ۱۳۵۷ مولفه‌ای مهم برای زنان ایرانی محسوب می‌شده و حالا با گذشت چهل سال از هزینه بودجه برای نهادهای فرهنگی، مسئولان آن‌ها، برای ناتوانی خود در اقناع‌سازی جامعه پاسخ‌گو نیستند.
در همین راستا آیت‌الله اراکی در درس خارج خطاب به طلاب حوزه علمیه گفت: «جای بسیار تاسف دارد که ببینیم در حوزه‌های علمیه لااقل بی‌تفاوتی به مسئله انقلاب وجود دارد و این بی‌تفاوتی یک ناشکری عظیم است.»
ضعف نهادهای فرهنگی در اقناع سازی جامعه
برابر مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی، ۲۵ دستگاه و نهاد فرهنگی در کشور، مجری سیاست‌های حجاب هستند. این ۲۵ دستگاه باید جدای از پلیس و سایر نیروهای نظامی در نظر گرفته شود. برابر گزارش مرکز پژوهش‌های مجلس، در لایحه بودجه سال ۱۴۰۲ مجموع اعتباری که برای «فصل دین و مذهب» تعیین شده، بودجه‌ای معادل ۴ هزار و ۴۵۸ میلیارد تومان است.
این در حالی است که بودجه سایر نهادهای فرهنگی نیز در سال۱۴۰۲ افزایش قابل توجهی نسبت به سال۱۴۰۱ داشته است؛ هر یک از موسسات مرکز خدمات حوزه‌های علمیه، از ۲۸۰۰ میلیارد به ۶۴۰۰ میلیارد تومان، موسسه امام خمینی (متعلق به آیت‌الله مصباح یزدی)، از ۳۳ میلیارد به ۱۴۱ میلیارد تومان، سازمان تبلیغات اسلامی، از ۷۴۰ میلیارد به ۲۲۰۰ میلیارد تومان و جامعه‌المصطفی‌العالمیه (طلاب خارجی)، از ۵۷۶ میلیارد به ۸۹۵ میلیارد تومان افزایش بودجه داشته‌اند.
حجاب: مسئله ای «امنیتی» یا «فرهنگی»
با افزایش فشار فعالان فرهنگی برای کاربرد زور علیه بی‌حجابی، وزارت کشور با انتشار بیانیه‌ای تبیینی اعلام کرد: « تردیدی نیست که «اقناع» نسل جوان مؤثرترین راهبرد در بهبود وضعیت حجاب خواهد بود». از اولین واکنش‌ها به این بیانیه، واکنش حسین شریعتمداری مدیر مسئول روزنامه کیهان بود که گفت «بی‌گمان کشف حجاب از سوی بسیاری از خانم‌های کشف حجاب کننده ناشی از ناآگاهی و فریب‌خوردگی آن‌هاست ولی این پدیده در مجموع یک حرکت امنیتی است که عبور از خاکریز عفاف را نشانه رفته است».
شریعتمداری با «پلشت» خواندن پدیده بی‌حجابی گفته بود: « بیانیه وزارت محترم کشور اولاً بسیار دیرهنگام صادر شده است و در حالی‌که چند ماهی از پدیده پلشت کشف حجاب می‌گذرد، سئوال این است که تاخیر مورد اشاره چه دلیل قابل قبولی داشته است؟!»
امنیتی کردن مسئله حجاب و بهره‌گیری از زور یا قدرت پلیس برای مقابله با آن،تجربه‌ای آزموده شده و شکست خورده است که سال گذشته و قبل از فوت مهسا امینی نیز جامعه را ملتهب کرد و با جرقه جان باختن مهسا، خشم جامعه ناشی از کم‌کاری و ناتوانی دستگاه‌های فرهنگی برای اقناع‌سازی، مردم را به کف خیابان آورد تا دست کم ۱۰۰ روز، کشور را در بحران وارد کند.
چه آن‌که استقبال تحسین برانگیز مسئولان فرهنگی از حضور زنان و دختران بدون حجاب در راهپیمایی۲۲ بهمن، این گمانه را بعد از طرح توهین‌ها و درخواست برای برخورد با بی‌حجابان، این گمانه را تقویت می‌کند که از حضور داوطلبانه زنان بی‌حجاب در مراسم‌های ملی، بهره‌برداری سیاسی می‌شود.