نسل z را تربیت نکنیم، با آنها گفتکو کنیم

چالش های فرزندان عصر دیجیتال در خانواده

در این گزارش، با تحلیل ویژگی‌های روانی و فرهنگی این نسل، بررسی چالش‌های رایج خانواده‌ها، ارائه راهکارهای علمی و دیدگاه کارشناسان جهانی، به نحوه صحیح برخورد والدین با فرزندان نسل زد می‌پردازیم.

الهه کاکایی: نسل z، شامل متولدین تقریبی سال‌های ۱۳۷۶ تا ۱۳۹۱ هجری شمسی است. نسلی متولد شده در عصر اینترنت، شبکه‌های اجتماعی و سرعت بالای تغییرات فرهنگی است. والدینی که با جهان آنالوگ بزرگ شده‌اند، حالا در تلاش برای درک و هدایت فرزندانی هستند که در دنیای دیجیتال تنفس می‌کنند.

۱ . نسل z کیست و چه می‌خواهد؟

نسل زد (Gen Z)، شامل متولدین تقریبی سال‌های ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲ است. این نسل با موبایل، اینترنت پرسرعت، شبکه‌های اجتماعی، بحران‌های زیست‌محیطی، پاندمی و نابرابری اجتماعی رشد کرده است. برخلاف نسل‌های گذشته، فرزندان نسل زد کمتر با اقتدارگرایی و بیشتر با گفت‌وگو و تعامل همذات‌پنداری می‌کنند.

 ویژگی‌های برجسته:

نیاز به هویت فردی و دیده شدن

حساسیت به مسائل اجتماعی و جهانی

استقلال‌طلبی و میل به تصمیم‌گیری

وابستگی به تکنولوژی، اما نه همیشه سطحی

 ۲. چالش‌های رایج خانواده‌ها با نسل z

برخی چالش‌ها:

اعتیاد به موبایل و شبکه‌های اجتماعی

نافرمانی از سبک‌های سنتی تربیتی

کاهش گفت‌وگوی واقعی در خانه

تفاوت ارزش‌ها و سبک زندگی

مثال واقعی:

لیلا، مادر یک پسر ۱۶ ساله در تهران، می‌گوید:

«پسرم بیشتر وقتش را در فضای مجازی می‌گذراند. وقتی با او درباره درس یا خانواده حرف می‌زنم، می‌گوید “این‌ها برای نسل شما مهم بود، نه ما.” واقعاً نمی‌دانم چطور باید ارتباط برقرار کنم.»

۳. نظر کارشناسان جهانی

دکتر ژان توینگی (Jean Twenge)، روانشناس دانشگاه سن دیگو و نویسنده کتاب iGen:

«والدین باید بدانند که نسل z با بحران‌های روانی مانند اضطراب و افسردگی بیشتر دست و پنجه نرم می‌کند، و این ناشی از زندگی دائماً آنلاین است. گفت‌وگوی همدلانه، محدودسازی هوشمندانه استفاده از تکنولوژی و الگوسازی، راه حل‌های کلیدی هستند.»

سایمون سینک (Simon Sinek)، نویسنده و تحلیلگر فرهنگی:

«نسل z دنبال معنا و ارتباط واقعی است. اگر والدین صرفاً از موضع قدرت رفتار کنند، فرزندشان را از دست می‌دهند. لازم است با شنیدن فعال و مشارکت در علایق فرزند، اعتماد متقابل بسازند.»

۴. راهکارهای عملی برای والدین

الف. به‌جای کنترل، همراهی کنید

نادرست: «تو فقط با گوشی زندگی می‌کنی!»

درست: «دوست دارم بدون گوشی هم اوقات خوبی با هم داشته باشیم. بیا آخر هفته با هم پیاده‌روی بریم.»

ب. گفت‌وگوی بدون قضاوت را تمرین کنید

نسل z از نصیحت‌های طولانی فراری است. آنها شنیده شدن را به اطاعت ترجیح می‌دهند.

 ج. زمان دیجیتال را مدیریت کنید، نه ممنوع

ممنوعیت کامل استفاده از تکنولوژی کارساز نیست. استفاده مشارکتی (تماشای فیلم با هم، بازی‌های گروهی دیجیتال) و تعیین محدوده زمانی اثربخش‌تر است.

د. درک کنید، تحقیر نکنید

جملاتی مثل «ما وقتی هم‌سن تو بودیم…» معمولاً دفاعیّت فرزند را برمی‌انگیزد. آن‌ها در دنیایی متفاوت رشد کرده‌اند، نه بهتر یا بدتر، فقط متفاوت.

مثال موفقیت‌آمیز:

در پژوهشی که دانشگاه هاروارد در سال ۲۰۲3 انجام داد، خانواده‌هایی که به‌جای رویکرد قدرت‌محور، از الگوی «گفت‌وگوی مستمر و انعطاف‌پذیری در قوانین» استفاده کردند، موفق شدند سطح اعتماد و رضایت فرزندان‌شان را تا ۴۸٪ افزایش دهند.

نتیجه‌گیری:

تعامل مؤثر با نسل z در خانه، نیازمند تغییر نگاه خانواده‌ها از اقتدار به همدلی است. والدین این نسل باید بیشتر شنونده باشند تا گوینده، بیشتر راهنما باشند تا فرمان‌دهنده. فرزندان نسل z در جست‌وجوی معنا، اصالت و درک شدن هستند؛ اگر خانه‌ها نتوانند این را تأمین کنند، دنیای بیرون – با تمام ریسک‌هایش – این نیاز را پاسخ خواهد داد.

مطالب مرتبط
ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.