گام ضروری صنعت بیمه ایران؛ حضور فعال در عرصه بینالمللی با وجود چالشهای تحریمی
در دنیای امروز، صنعت بیمه بهعنوان یکی از ارکان اصلی ثبات اقتصادی و مدیریت ریسک، دیگر محدود به مرزهای ملی نیست. جهانیسازی فعالیتهای بیمهای، بهویژه در حوزه بیمههای اتکایی (Reinsurance)، از مهمترین شاخصهای بلوغ و توسعهیافتگی شرکتهای بیمه در سطح بینالمللی بهشمار میرود.

به گزارش پیامدنیوز، در ایران، علیرغم پیشرفتهای قابلتوجه در توسعه محصولات، زیرساختهای فناورانه، و افزایش ضریب نفوذ بیمه، یکی از چالشهای کلیدی صنعت، محدود بودن تعاملات فراملی شرکتهای بیمه بهویژه در حوزه اتکایی است. این در حالی است که ورود به بازار بیمهگری بینالمللی و صدور بیمهنامههای اتکایی برای شرکتهای خارجی، نهتنها به درآمدهای ارزی صنعت کمک میکند، بلکه ارتقاء دانش فنی، تنوعبخشی به سبد ریسک، و کاهش وابستگی به بازار داخل را نیز بههمراه دارد.
با اینحال، مسیر حضور شرکتهای بیمه ایرانی در بازارهای بینالمللی با چالشهای جدی ناشی از تحریمهای مالی و بانکی، محدودیت در مبادلات ارزی، و ملاحظات فنی نهادهای ناظر خارجی همراه بوده است. این شرایط موجب شده بسیاری از شرکتهای بیمه، از ایفای نقش مؤثر در بازار اتکایی جهانی بازبمانند و صرفاً در چارچوب بازار داخلی فعالیت کنند.
در چنین شرایطی، اخذ مجوز قبولی اتکایی از خارج، بهعنوان یکی از مهمترین دستاوردهای صنعت بیمه ایران تلقی میشود؛ مجوزی که تنها به شرکتهایی اعطا میشود که از نظر توانگری مالی، سطح فنی، انضباط در قراردادها و استانداردهای گزارشگری، واجد صلاحیتهای لازم باشند.
در این میان، شرکت بیمه ملت با رویکردی راهبردی و بهرهگیری از نیروهای متخصص، موفق شده است برای هفتمین سال پیاپی مجوز قبولی اتکایی از خارج کشور را تمدید کند. این توفیق ارزشمند، در شرایط استمرار تحریمها و محدودیتهای بینالمللی، نشانهای روشن از تابآوری، حرفهایگری و جایگاه تثبیتشده این شرکت در سطح بینالمللی است.
بیمه ملت بهعنوان نخستین شرکت بیمه خصوصی کشور، طی سالهای گذشته با گسترش تعاملات با بازارهای خارجی، مسیر جدیدی از صادرات خدمات بیمهای را گشوده و الگویی موفق از توانایی شرکتهای ایرانی در حضور در بازار جهانی ارائه کرده است.
این دستاورد، علاوه بر افزایش اعتبار صنعت بیمه ایران در سطح بینالمللی، میتواند نقطهعطفی برای حرکت سایر شرکتهای بیمه بهسوی جهانیسازی و افزایش رقابتپذیری باشد؛ مسیری که نیازمند حمایتهای نهادهای حاکمیتی، تقویت زیرساختهای بینالمللی، و رفع موانع نقلوانتقال مالی در سطح بینالمللی است.